Okreslanie jittera na podstawie diagramu oka.

W celu latwiejszego zobrazowania deterministycznego i losowego jittera rozpatrzmy gorna polowe, powyzej poziomu progowego. Wszystkie elementy jittera, moglyby byc analizowane na jednym z dwoch miejsc przeciecia, poniewaz odpowiadaja one sobie. Wartosc miedzyszczytowa deterministycznego jittera na rysunku zostala oznaczona jako dla przyspieszenia i dla opoznienia. Deterministyczny jitter jest najgorszym przypadkiem roznicy pomiedzy szacowanym punktem przeciecia, a rosnacym lub opadajacym zboczem. Nie jest to roznica miedzy dwoma rosnacymi lub opadajacymi zboczami. Srodek trajektorii sygnalu jest uzywany do wyznaczania wartosci miedzyszczytowej. Jezeli trajektorie poddamy usrednieniu to powinnismy otrzymac cienka linie. Calkowita wartosc miedzyszczytowa deterministycznego jittera jest uzyskiwana przez dodanie do siebie najbardziej przyspieszonych i opoznionych elementow deterministycznego jittera. Innymi slowy wartosc miedzyszczytowa jest najgorszym przypadkiem sredniej roznicy trajektorii wokol punktu przeciecia. Jezeli na system mialby wplyw inny ograniczony, nieskorelowany jitter (np. przesluch) ze zrodla ktore bylo wylaczone podczas obecnego testu, ale bylo wlaczone podczas wczesniejszego testu, jego wartosc miedzyszczytowa, powinna byc zanalizowana, aby zobaczyc czy mialo to wplyw na zmiany fazy, a w konsekwencji na caly deterministyczny jitter. Losowe skladniki jittera nie tak latwo jest przedstawic na diagramie oka, poniewaz bez znania czasu trwania albo liczby okresow bitow, ktore tworza wykres oka, nie mozemy calkowicie zmierzyc wariancji. Szerokosc trajektorii wskazuje na szerokosc wariancji, ale nie na sama wariancje.

Copyrajt-Orajt 2007